دیالوگ فیلمی بود که می گفت:« قبل از این که زن خیابانی داشته باشیم، مرد خیابانی داریم». به این فکر می کنم که اصلا قبل از این که آدم هرزه داشته باشیم، روح هرزه داریم، زن و مرد هم ندارد، و وقتی روحی هرزه شد،(*) به محبت های سطحی و الکی خو می گیرد و هرگز محبت عمیق اختصاصی را درک نمی کند، که گذشته از سایر مصایب هرزگی، این می تواند بزرگترین عذاب و فقدان برای یک انسان باشد.

*اول اینجا نوشتم "مثل سگ ولگرد"، پاکش کردم که به حیوان یا انسانی توهین نکرده باشم و البته این موضوع هرزگی همیشه مرا یاد داستان سگ ولگرد هدایت می انداخته، مخصوصا صحنه ای که صاحب نانوایی دست نوازشی بر پا و پوزه سگ می کشد وقتی اعتماد حیوان جلب شد، قلاده طلایی اش را باز می کند و بعد با لگدی زیر شکم حیوان دورش می کند.