این عکس به سایز ستون بندی بلاگ نمی خورد،به خاطر همین مجبور شدم کمی کوچیکش کنم،اگر واضح نیست،روی تصویر کلیک راست کنید تا در پنجره جدیدی باز شود.
دیشب ساعت 11:30 ،موقع برگشت از باشگاه،رفتم مغازه،بین قفسه ها دنبال بیسکویت می گشتم که دختر کُپُل مُپُل فول آرایشی رد شد و نیمچه تنه ای زد و با لبخندی به پهنای صورت عذر خواست و چند ثانیه بعد خواست از بالای قفسه ،کنسروی را که دستش نمی رسید به او بدهم و باز موقع رفتن نیمچه تنه ای و لبخندی و عذرخواهی ای.از مغازه که آمدم بیرون همچنان خیره و با لبخند انگار منتظر بود،سرم را پایین انداختم و رد شدم،نیمه مدرن می گفت:«خاک بر سر اخته ی بی عرضه ی دست و پا چلفتیت،حتما باید دستت را می گرفت می برد خونه اش؟ »و نیمه سنتی با خودش تکرار میکرد:«آخرالزمان،زمانی است که روز به شب می رسد،در حالی که مردم حسرت می خورند چرا گناه نکرده اند!»
همه عمربرندارم سر از این خمار مستی