همه شور بود و همدلی.
همه یک رنگ به رنگ ایران،زنده باد ایران!
به پرچمش افتخار میکرد.
این همه هم دلی و هم صدایی واقعا دیدن داشت.
۱-ظرفیت تحمل حرف مخالف خود را به حداکثر ۳ ثانیه تقلیل دهیم.
۲-اگر این وری هستیم و آن وری ها تعدادشان زیاد است تا چشمشان را چپ کردند،در و شیشه ی خانه، بانک، مغازه و هر جایی که دستمان می رسد را پایین بیاوریم و اگر آن وری هستیم، زورمان هم زیاد است با چوب،چماق،اسپری و شوک الکتریکی به جان این وری ها بیفتیم و تا هفت نسلشان را جلوی چشمشان نیاورده ایم ولشان نکنیم.
۳-اگر این وری هستیم و از یکه تازی آن وری ها خونمان به جوش آمده،به هیچ کدام از اعتقادات طرف مقابل-حتی اگر ارزش های خودمان هم باشد-رحم نکنیم،اعتقاد و ارزش که مهم نیست،هدف فعلا همین دور هم بودن ها و رو کم کنی هاست و اگر آن وری هستیم و از دست بی ادبی این وری ها خون جلوی چشمانمان را گرفته،هرچه فحش ارزشی-ناموسی بلدیم نثارشان کنیم و ثواب ببریم و اگر شد با پایین انداختن یکی از آن ها از روی پل ثوابمان را مضاعف کنیم.
۴-اعتقاد راسخ داشته باشیم که حق صددرصد با ماست و قانون همان است که ما می گوییم ،بسته به این وری یا آن وری بودن،خودتان یکی از دستورالعمل های زیر را انتخاب کنید:
الف)شال سبز فعلی نماد مسلم بنی امیه است که این روزها توسط اولاد محارب و مفسد فی الارض جین شارپ -که ذاتا مهدور الدم اند- زنده شده است.
ب)سربازان تا بن دندان مسلح نپو،بسیجیان و هرکه مخالف ماست،همان لشکریان بی شمار یزید اند و ما باید مظلومانه با آجر ،سنگ و هرچه شد،حالشان را جا آورده و به راه راست هدایتشان کنیم.
۵-در آخر به یاد داشته باشیم اصولا هرچیزی همراه با هیجان جذاب تر،گیرا تر و خاطره انگیز تر می شود.
امضا:کاکا رستم
از قدیم گفته اند،اگر می خواهی یک مشهدی را شکنجه بدهی،او را این طرف خیابان به درخت ببند و بگو آن طرف خیابان «دارن شله مدن».شله خوری به عنوان یک مراسم سنتی ،آداب خاص خودش را دارد،اگر قسمت شد ،آمدید مشهد شله خوری،به این نکات حتما دقت کنید:
نکته اول:باز کردن کمربند به اندازه 3 سوراخ،این عمل به طور ناخودآگاه توسط کلیه همشهری های اصیل بعد از خوردن کاسه اول رعایت می شود،متاسفانه دیده شده ،افراد غیر مشهدی زیادی به دلیل ندانستن همین نکته و تحت تاثیر جو در مراسم ترکیده اند.
نکته دوم:معده مشهدی ها حساسیت خاصی به شله دارد،به صورتی که معده،به اندازه 3 تا 5 برابر(باور کنید!) هنگام شله خوری اتساع می یابد،بنابراین عاقلانه است هرگز در شله خوری با یک مشهدی رقابت نکنید!
نکته سوم:سطل!مخصوصا در مجالس عمومی،کسی که بتواندیک سطل پر شله بگیرد،در خانواده و فامیل به عنوان آرنولد ،دیوید کاپرفیلد و بروسلی شناخته خواهد شد،پس اگر در روزهای خاص مثل اربعین و عاشورا در مشهد فردی را دیدید که سراپا شله ای است و سطلی شله در دست دارد،شک نکنید،او یک قهرمان است،تمام قد خم شوید و احترام بگذارید.
طرز تهیه شله مشهدی برای 1000 نفر(جدیه ها!)
250 کیلو گوشت گوساله،100 کیلو بلغور(گندم پرک شده)،100 کیلو ماش،100 کیلو برنج،50 کیلو نخود،50 کیلو لوبیا،جوز (گردو)هندی ساییده شده،نمک ،فلفل ،دارچین به مقدار کافی.
گوشت و نخود و لوبیا را با هم آب پز می کنیم،سپس گوشت آب پز را با دست ریز نموده (سه تا عکس ردیف اول)و با برنج و ماش و بلغور در حال آب پز شدن مخلوط می نماییم و آن قدر هم می زنیم (حدود 6 ساعت) تا شله قوام بیاید ، برای چمبه زدن(هم زدن شله)معمولا همه جوان های فامیل حضور دارند،مزه شله رابطه مستقیمی دارد با زمان هم زدنش.بعد از اینکه شله قوام آمد،در دیگ را می بندند و شعله ای روی آن قرار می دهند تا دم بکشد.
همه عمربرندارم سر از این خمار مستی